پیروان مکتب توحید همان طور که براى جهان، آفریدگار دانا و توانا معرفى مى کنند، براى آن، هدف و غایتى نیز مى اندیشند، و بر این باورند که جهان و انسان براى هدف و غایتى آفریده شده است. در حالى که مادى هاى تازه به دوران رسیده درباره هدف آفرینش، انگشت حیرت به دندان گرفته و با خود مى گویند: «اگر جهان هستى نبوده، و به اراده خداوند قادر هست شده، عقل در علت غایى آن حیران مى شود، و با همه جهد و پرش فکرى نمى تواند به حل این غامض دست یابد».اصولاً فلاسفه مادى از میان علل چهارگانه (علت فاعلى، غایى، مادى و صورى) تنها به دو علت اخیر مى اندیشند و جهان را معلول فعل و انفعالهاى مادى مى دانند. از دید یک فردى مادى، ماده قدیم پس از یک رشته انفعالات فیزیکى و شیمیایى، صورتى جدید به خود مى گیرد تو گویى جهان، از دو علت مادى و صورى پدید آمده، جهان خروشان هستى، دو چیز بیش نیست، 1. ماده نخستین. 2. صورت هایى که پس از یک رشته فعل و انفعالهاى شیمیایى و فیزیکى عارض ماده مى شوند. هرگز در منطق آنان، از علت فاعلى که ماده نخستین را آفریده و آن را به بهت ...
ادامه مطلب ...
پنجشنبه 25 آبان 1396 ساعت 08:29